MAGHREBMAGAZINE
Marokko en Marokkaanse zaken
- Amusement
- Carriere
- Economie
- Film
- Geloof
- Gezondheid
- Internet
- Justitie
- Kunst
- Literatuur
- Maatschappij
- Marokko
- Media
- Muziek
- Overheid
- Politiek
- Sport
- Toerisme
- TV
Voorstelling Nationaal Theater Rabat
Op vrijdag 12 mei is de voorstelling ‘Al Maraa Lati, de vrouw die…’ te zien in Theater Zuidplein. Deze voorstelling door het Nationaal Theater Rabat gaat over een goed opgeleide vrouw in Marokko die een slecht huwelijk achter de rug heeft. Haar man bedroog haar en liet haar achter met schulden. Sinds die tijd zet ze zich in voor vrouwenemancipatie en familierecht. Wat haar betreft trouwt er geen enkele vrouw meer in haar omgeving! Als de familie bij elkaar komt is iedereen nieuwsgierig of ze haar negatieve houding tegenover mannen staande houdt. Met een boel komische situaties als gevolg. Marokkaans gesproken, met Nederlandse boventiteling.
Spel: Mohamed Aljem, Fatima Benmaziane en Nouzha Regragui e.a.
Al Maraa Lati, De Vrouw Die…|vr 12 mei 2006|20.00| Grote Zaal Theater Zuidplein
Entree: € 15,-
Er zijn 6 reacties
Plaats je reactie
Maghreb Magazine is een Marokkaanse nieuwssite die actuele onderwerpen over Marokko, Marokkanen en andere Marokkaanse zaken bij elkaar brengt.
Maghreb Magazine is proudly powered by Etnomedia | Entries (RSS) | Comments (RSS).
09 mei 2006 om 08:35 uur.
Laten we de Marokkaanse man afschilderen als een gewetenloze, agressieve, ongeschoolde rokkenjager die zijn vrouw in de steek liet with 3 mouths 2 feed.
White people would like that en daar zullen ze zeker €15 voor betalen.
09 mei 2006 om 10:59 uur.
Moet je niet eerst kijken om te oordelen AbdelRahman?
Trouwens white people maken dat er toch van.
Dat zag ik tijdens het Marokkaanse filmfestival. De film Femme et Femme werd omschreven als een portret van vrouwenonderdrukking in Marokko.
Zo heb ik persoonlijk die film niet ervaren. Fatima Louikili die aan deze film meewerkte liet mij een artikel zien met de vraag dit voor haar te vertalen.
Ze spron zowat uit haar vel toen ik vertelde wat erin stond: Wat nou vrouwenonderdrukking, eentje had een eigen bedrijf de ander was journalist en een ander docent. Welke vrouwenonderdrukking?!
Er kwam vrouwenmishandeling voor in de film maar dat komt overal voor.
En in de film is de betrefde man ook daarvoor gestraft. Dat zijn vrouw later terug ging is haar schuld. Ze had famili, vrienden en goede advocaat.
Ik vond het juist goed dat de film ook die andere kant laat zien. Dat het ook de verantwoordelijkheid van de vrouw is.
Want hoe zielig is een vrouw die geholpen wordt en dan maar stiekem zonder dat haar vrienden het weten weer terug gaat?
10 mei 2006 om 02:02 uur.
Wel Saïda, deels hebt u gelijk.
Wat jij indertijd las was een recensie.
Dit lijkt me meer een persbericht uitgestuurd door de regisseurs van deze “play”. Dus ik denk dat het deze keer niet om “interpretatie” gaat. Ze spelen voor de zoveelste keer in op de actuele thema’s.. Tot mijn grote frustratie moet ik eerlijk bekennen.
Wat we ons moeten afvragen is: why they keep doing that? Ken je Pavlov’s hond?
AbdelRahman uit Brussel
10 mei 2006 om 02:10 uur.
AbdelRahman
Ik heb de film zelf gezien en ook in het infoboekje stond er iets over vrouwenonderdrukking. Sterker nog de recensie vertelde hetzelfde als het infoboekje.
Als ik het bovenstaande lees krijg ik niet dezelfde indruk als jij.
Ik denk eerder dat de vrouw zelf als eerst hertrouwd en het een happy end heeft. Het is een comedy, Submission was geen comedy
Waarom ze het doen is duidelijk. Om de eigen ego te strelen
10 mei 2006 om 04:14 uur.
Wanneer ik het bovenstaande lees denk ik niet dat hertrouwen in haar agenda staat.
Dus als ik je goed begrijp kan het verhaal geen Happy Ending hebben tenzij ze in het huwelijk zou treden. We men are really flattered with this comment 😉
Submission was een domme zet. Bracht niets anders dan ellende met zich mee. En ze beoogden hun doel daar niet mee. Dus failure big time 😉
Moest ik een bevolkingsgroep willen transformeren dan zou ik voor een komedie gaan.
Daarmee bereik je tenslotte meer en kun je ongehinderd boodschappen de wereld insturen. En ja, diegene die het niet grappig vinden die bestempelen we wel als humorloze *****. En ja, mensen vertonen het Syndroom van het kuddegedrag. Dus wie haalt het in z’n hoofd om Shouf Shouf Habibi te bestempelen als een slechte film . Well, i hated it op een paar fragmenten na en Kasablanca vond ik ook op niets trekken.
Smaken verschillen zeker.
10 mei 2006 om 04:26 uur.
Submission heeft wel degelijk zijn doel bereikt. Hele legioenen blanke 50plussers hebben zich geestelijk zelfbevredigd met die film. Het is niks meer dan politiek porno als ik het zo mag zeggen.
De emancipatie van de moslimvrouw zal Ayaan en aanhang een rotzorg zijn.
En verder denk ik dat je het toneelstuk gewoon moet zien eer je daar over kan oordelen.