MAGHREBMAGAZINE

Als journalist ben ik natuurlijk veel bezig met het nieuws. Als mens kan ik het nieuws soms niet verdragen. De afgelopen week kijk ik, als Marokkaanse, knarsetandend naar tv-beelden die worden overheerst door one-liners van Geert Wilders over ‘Marokkaans tuig’ en journaalbeelden over rellende Marokkanen in Gouda.

Ik schaam me. Enerzijds omdat Marokkanen weer slecht in het nieuws komen. Anderzijds omdat iemand die voortdurend op één bevolkingssgroep blijft hakken maar liefst negen zetels in de Kamer heeft, en dus serieus wordt genomen in ons land. Dus dan ga ik in de verdediging en begin ik over de Marokkanen die het wel goed doen. Maar bovenal voel ik een ontzettende bewijsdrang. Een aantal jaren geleden heb ik met succes de middelbare school afgesloten. Ik wist niet dat ik de jaren erna, bij ieder incident waarbij een Marokkaan betrokken is, steeds weer examen af moest leggen. En dan moet ik blij zijn als ze over mij zeggen: ‘die is wél okay’. Tot de volgende kwestie natuurlijk. Ik vind ook dat ambulancebroeders hun werk moeten kunnen doen zonder getreiterd te worden, ik begrijp dat een agent geheimhoudingsplicht heeft. Soms denk ik dan zelf ook: gadverdamme, wij Marokkanen worden al ontzettend in de gaten gehouden, doe eens normaal! Maar als we constant uitgelicht worden omdat we ‘kut’ zouden zijn, wordt de drempel om je daadwerkelijk ‘kut’ te gedragen steeds lager.

Salima Bouchtaoui, werkt bij de redactie van BN/DeStem.